ον προηγούμενο μήνα, η Ελλάδα με τον Ν.4607/2019 ενσωμάτωσε σημεία της Οδηγίας 1164/2016 της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τις Ελεγχόμενες Αλλοδαπές Εταιρείες (Controlled Foreign Companies) και τις προϋποθέσεις φορολόγησης στην Ελλάδα των αδιανέμητων κερδών τους στο όνομα των μετόχων τους, τροποποιώντας το σχετικό αρ.66 Ν.4172/2013.
Με την εφαρμογή της παραπάνω Oδηγίας επανακαθορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν προκειμένου η Ελλάδα να δικαιούται την φορολόγηση των αδιανέμητων κερδών αλλοδαπών εταιρειών που κατέχουν φυσικά ή νομικά πρόσωπα, φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος, ως εισόδημα των τελευταίων από επιχειρηματική δραστηριότητα σε ποσοστό 28% ή σύμφωνα με την κλίμακα μισθωτών (22% έως 45%) αντίστοιχα.
Ειδικότερα, ως Ε.Α.Ε. – εκτός από το αλλοδαπό νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα – νοείται πλέον και η μόνιμη εγκατάσταση στην αλλοδαπή, τα κέρδη της οποίας δεν φορολογούνται ή απαλλάσσονται του φόρου στην ημεδαπή, εφόσον:
- ο φορολογούμενος κατέχει άμεσα ή έμμεσα, μέσω συνδεδεμένων με αυτόν επιχειρήσεων, περισσότερο από το 50% των δικαιωμάτων ψήφου ή δικαιούται να εισπράξει περισσότερο από 50% των κερδών του εν λόγω αλλοδαπού προσώπου. Ως συνδεδεμένη θεωρείται για σκοπούς ΕΑΕ η εταιρεία στην οποία ο φορολογούμενος μετέχει άμεσα ή έμμεσα κατά ποσοστό 25%.
- ο πραγματικός φόρος που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή είναι μικρότερος του 50% του φόρου που θα οφειλόταν στην Ελλάδα, αν η ΕΑΕ ήταν εγκατεστημένη στην Ελλάδα, χωρίς πλέον να αποτελεί κριτήριο για τον χαρακτηρισμό μιας οντότητας ως Ε.Α.Ε. η εγκατάστασή της σε προνομιακό ή μη συνεργάσιμο κράτος ούτε ο ονομαστικός συντελεστής φορολόγησης των κερδών της.
- άνω του 30% του καθαρού εισοδήματος προ φόρων προέρχεται από πηγές παθητικού εισοδήματος, όπως τόκοι, δικαιώματα, μερίσματα, αγοραπωλησίες μετοχών ή άλλες χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, καθώς και – επιπρόσθετα, σύμφωνα με τον Ν. 4607/2019 – από χρηματοδοτικές μισθώσεις και από εταιρείες τιμολόγησης αγαθών και υπηρεσιών οι οποίες δεν προσθέτουν καμία ή προσθέτουν ελάχιστη οικονομική αξία.
Εφόσον διαπιστωθεί ότι μια αλλοδαπή εταιρεία είναι, σύμφωνα με τα παραπάνω, ελεγχόμενη, τα τυχόν αδιανέμητα κέρδη που αντιστοιχούν σε κάθε μέτοχο φορολογούνται στο όνομά του ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα του έτους εντός του οποίου λήγει το φορολογικό έτος της ΕΑΕ, συμψηφίζοντας τον φόρο που τυχόν έχει καταβληθεί στην αλλοδαπή για το ίδιο εισόδημα.
Οι διατάξεις περί ΕΑΕ δεν εφαρμόζονται σε περιπτώσεις εταιρειών οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε χώρες της ΕΕ και του ΕΟΧ, με την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για επίπλαστες καταστάσεις ("shell companies") αλλά αντιθέτως έχουν πραγματική παρουσία στις εν λόγω χώρες η οποία αποδεικνύεται από παράγοντες όπως η απασχόληση προσωπικού, η κατοχή εξοπλισμού και περιουσιακών στοιχείων, η ύπαρξη φυσικών εγκαταστάσεων κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, το βάρος απόδειξης των παραπάνω εξακολουθεί να φέρει η φορολογική αρχή και όχι ο φορολογούμενος.
Κλείνοντας, η πρόσφατη ενσωμάτωση της Οδηγίας 1164/2016 – η οποία δεν επέφερε αλλαγές μόνο στις διατάξεις περί ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών αλλά και στις διατάξεις περί υποκεφαλαιοδότησης και φοροαποφυγής –σε συνδυασμό με την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/849 για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος τον Ιούλιο 2018, την εφαρμογή του Κοινού Προτύπου Αναφοράς (Common Reporting Standard – CRS) περί αυτόματης ανταλλαγής τραπεζικών πληροφοριών από το 2017 και η εντονότατη επεξεργασία των τραπεζικών συναλλαγών των ημεδαπών φυσικών και νομικών προσώπων παρέχουν στις ελληνικές φορολογικές αρχές όλο και μεγαλύτερες δυνατότητες ελέγχου της μεταφοράς κερδών μεταξύ χωρών για σκοπούς φοροαποφυγής, καθιστώντας αναγκαία την αναθεώρηση της φορολογικής δομής των ομίλων που δραστηριοποιούνται σε διεθνές επίπεδο, προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι οι πρακτικές που ακολουθούν είναι σύμφωνες με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
* Ο κ. Δημήτρης Μωραλόγλου είναι tax associate της ANDERSEN TAX
Πηγή: capital.gr
Leave a comment