Του Marcus Ashworth
Τι συνέβη στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων υψηλών αποδόσεων;
Μέχρι στιγμής το έτος ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο σε ό,τι αφορά την έκδοση ομολόγων από εταιρείες και κυβερνήσεις που εντάσσονται στην επενδυτική κλίμακα. Για όσους, όμως, έχουν χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα, οι πωλήσεις είναι περίπου 60% χαμηλότερες από το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.
Αυτό είναι ένα ανησυχητικό σημάδι ότι η χρηματοδότηση στερεύει για τους δανειολήπτες που είναι πιο ευάλωτοι στις διακυμάνσεις της ρευστότητας. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να σκεφτεί περισσότερο το ενδεχόμενο να δώσει ανάσα ζωής στην ευρύτερη εταιρική μηχανή ανάπτυξης προτού αυτή σταματήσει να λειτουργεί.
Οι επενδυτές ομολόγων της περιοχής συρρέουν στην ασφάλεια της υψηλής επενδυτικής βαθμίδας φέτος, κυρίως τα κράτη, όπου η έκδοση χρέους έχει αυξηθεί μέχρι στιγμής κατά 45% σε πάνω από 150 δισ. ευρώ. Οι όγκοι για τις εταιρείες της επενδυτικής κλίμακας έχουν αυξηθεί ακόμα περισσότερο, φτάνοντας σχεδόν τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Τα spreads στις 22 από τις 24 συμφωνίες που τιμολογήθηκαν αυτό το μήνα έχουν συρρικνωθεί.
Οι εκδόσεις επενδυτικής βαθμίδας στην Ευρώπη
Οι πωλήσεις εταιρικού χρέους έχουν αυξηθεί κατά 53% φέτος σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2018
SSA = Κράτη, Υπερεθνικοί και κρατικοί οργανισμοί, FIG = Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
Διαλέξτε έναν λόγο για αυτό το ανανεωμένο πάθος για τα πάγια σταθερού εισοδήματος: Τη στροφή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ προς πιο μια ήπια νομισματική πολιτική, τις παραπαίουσες οικονομίες της ευρωζώνης και το σχετικά ευκολότερο πολιτικό περιβάλλον. Η Ιταλία είναι ένα τέλειο παράδειγμα. Στα τέλη του 2018, μετά βίας μπορούσε να εκδώσει χρέος μακράς ωρίμανσης. Τώρα διώχνει αγοραστές για το 30ετές της ομόλογο.
Αυτή η φρενίτιδα βοήθησε χώρες με χαμηλότερη αξιολόγηση, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, να επιστρέψουν στις αγορές ομολόγων. Αυτό υποδηλώνει ότι οι επενδυτές είναι πιο σίγουροι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα παραμείνει ενωμένη -η επιτυχής έξοδος της Ελλάδας από το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης είναι μια απόδειξη γι 'αυτό.
Αλλά ο ενθουσιασμός δεν έχει διοχετευτεί ακόμη στην αγορά εταιρικού χρέους υψηλής απόδοσης. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει σοβαρός σκεπτικισμός σχετικά με τις προοπτικές των εκδοτών υψηλότερου κινδύνου, κάτι που είναι ίσως κατανοητό. Η οικονομία της ευρωζώνης έχει πέσει σε τοίχο και βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ύφεσης της μεταποιητικής δραστηριότητας.
Τι συνέβη στις υψηλές αποδόσεις;
Οι ευρωπαϊκές εκδόσεις χρέους της υπο-επενδυτικής βαθμίδας βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση φέτος
Η ιστορία αλλάζει στην αντιπέρα όχθη του Ατλαντικού. Στις ΗΠΑ, η αγορά είναι πιο υγιής από ποτέ και ο ρυθμός είναι περίπου ο ίδιος με το 2018, με τουλάχιστον 50 νέες συμφωνίες συνολικού ύψους άνω των 30 δισ. δολαρίων έως τα τέλη της περασμένης εβδομάδας.
Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες χαμηλής αξιολόγησης που δεν μπορούν να συγκεντρώσουν ζήτηση για το χρέος τους υπό μορφή ομολόγων εξετάζουν άλλες επιλογές, όπως η λιγότερο ρευστή και πιο περιοριστική αγορά δανείων. Αλλά αυτές δεν είναι τόσο βαθιές ή ευέλικτες όσο τα ομόλογα υψηλής απόδοσης.
Αυτό είναι ένα ατύχημα που αναμένεται να συμβεί και η ΕΚΤ φέρει εν μέρει την ευθύνη. Γίνεται όλο και πιο προφανές ότι η απόφαση για τον τερματισμό της ποσοτικής χαλάρωσης ήταν πρόωρη.
Η κεντρική τράπεζα επέλεξε να περιορίσει τις αγορές εταιρικού χρέους, μαζί με τα άλλα προγράμματα αγοράς ομολόγων, στα τέλη του 2018. Δεν είχε ποτέ στοχεύσει άμεσα την αγορά υψηλών αποδόσεων, ενόσω συγκέντρωνε τα 180 δισεκατομμύρια ευρώ εταιρικών ομολόγων επενδυτικής βαθμίδας. Ωστόσο, οι αγορές οδήγησαν σε συρρίκνωση των spreads σε όλους τους τομείς, διασφαλίζοντας ότι οι πιστωτικές αγορές θα παραμείνουν ανοιχτές.
Καλό, για όσο κράτησε
Αν και τα ομόλογα υψηλής απόδοσης δεν συμπεριλήφθηκαν στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, ασφαλώς επωφελήθηκαν από τον αντίκτυπό τους
ο όφελος αυτό άρχισε γρήγορα να εξανεμίζεται καθώς κατέστη σαφές ότι τα προγράμματα θα σταματούσαν. Το κόστος δανεισμού επέστρεψε σε επίπεδα που τελευταία φορά είχαν καταγραφεί προτού η ΕΚΤ ξεκινήσει να υποστηρίζει την αγορά με το πρόγραμμα αγοράς εταιρικών ομολόγων.
Δεν υπάρχει μεγάλη ελπίδα ότι κάποια βραχυπρόθεσμη αλλαγή στην πολιτική θα βοηθήσει. Οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός νέου γύρου στοχευμένων πράξεων μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης στη συνεδρίαση της 7ης Μαρτίου. Ενώ αυτό θα επέτρεπε στις τράπεζες σε ολόκληρη την περιοχή να έχουν πρόσβαση σε υπερβολικά φθηνή ρευστότητα και θεωρητικά θα έπρεπε να τις ενθαρρύνει να αυξήσουν το δανεισμό προς πιο επικίνδυνες εταιρικές πιστώσεις, αυτό δεν έγινε αποφασιστικά σε προηγούμενους γύρους.
Το πραγματικό όφελος των TLTROs ήταν η επιδότηση των υφιστάμενων δανείων και η πρόληψη της επιδείνωσης της ρευστότητας. Εάν η ΕΚΤ δεν κατορθώσει να προσφέρει νέο γύρο μέχρι τον Ιούνιο, θα καταλήξει ουσιαστικά να συσφίγγει τις συνθήκες χρηματοδότησης. Αυτή δεν είναι μια καλή εικόνα την ώρα που η οικονομία φρενάρει, και οι αξιωματούχοι φαίνεται να το αναγνωρίζουν αυτό.
Αλλά όπως οι TLTROs δεν ήταν η απάντηση στις ανάγκες χρηματοδότησης των επιχειρήσεων όταν η ΕΚΤ άρχισε για πρώτη φορά να εφαρμόζει μη συμβατικά μέτρα στήριξης, δεν είναι ούτε και σήμερα. Η παραπαίουσα πρωτογενής αγορά ομολόγων υψηλών αποδόσεων θα πρέπει να παρακινήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να σκέφτονται ευρύτερα και βαθύτερα από το να χρησιμοποιούν απλώς τον μηχανισμό μετάδοσης του τραπεζικού συστήματος για να διατηρούν τη ρευστότητα. Ακόμα κι αν το συναίσθημα αντιστραφεί γρήγορα και προκύψει μια πλημμύρα νέων εκδόσεων, το γεγονός ότι αυτή η γωνιά της πιστωτικής αγοράς στέρεψε τόσο πολύ θα πρέπει να προβληματίσει τους αξιωματούχους.
Μπορεί να είναι τρέλα ακόμη και να εξεταστεί το ενδεχόμενο επανεκκίνησης της ποσοτικής χαλάρωσης, ή η επέκτασή της ώστε να περιλάβει το χρέος υψηλής απόδοσης, αλλά η ΕΚΤ μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή από το να αρχίσει να σκέφτεται κάποιες εναλλακτικές λύσεις.
Πηγή: capital.gr
Leave a comment