Η νίκη του υποψήφιου της αντιπολίτευσης, Ekrem Imamoglu στις επαναληπτικές δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη θα αλλάξει πολύ λίγα στην τουρκική πολιτική βραχυπρόθεσμα. Αλλά έχει τη δυναμική να αλλάξει τα πάντα μακροπρόθεσμα.
Αφότου κέρδισε τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη με διαφορά 13.000 ψήφων σε μια εκλογική περιφέρεια 10 εκατ., ο Imamoglu κατόρθωσε να χαρεί τη νίκη με βάση αμφίβολες νομικές αιτίες, με το Ανώτατο εκλογικό Συμβούλιο να αποφασίζει ότι οι νέες εκλογές θα διεξαχθούν στις 23 Ιουνίου. Την Κυριακή, οι ψηφοφόροι στην Κωνσταντινούπολη έδωσαν μια ισχυρή εντολή στον Imamoglu. Αύξησε τη δυναμική του σε 800.000, σχεδόν 60πλάσιο, και κέρδισε την στήριξη του 54$ των πολιτών της μεγαλύτερης πόλης της Τουρκίας. Αντίθετα, ο Binali Yildirim, υποψήφιος του κυβερνώντος Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη (ΑΚΡ), έλαβε το 45% των ψήφων.
Η εντυπωσιακή διαφορά αποδίδεται πρώτα στην αίσθηση αδικίας των ανθρώπων, λόγω της απόφασης για επανάληψη εκλογών. Ένα ποσοστό ψήφων μάλιστα κατευθύνθηκε από τον υποψήφιο του ΑΚΡ στον υποψήφιο του κόμματος της αντιπολίτευσης. Οι δημοσκοπήσεις του Ερευνητικού Κέντρου Κωνσταντινούπολης υποδηλώνουν ότι το κίνητρο για αυτή την μεταβολή ήταν η αίσθηση ότι η νίκη του Imamoglu είχε αδίκως αμφισβητηθεί.
Αλλά ήταν επίσης σε θέση να αναπτύξει έναν συμφιλιωτικό τόνο που προσέλκυσε τους ψηφοφόρους. Παρείχε νέα εναλλακτική στους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης οι οποίοι έχουν αισθανθεί κόπωση από τα χρόνια σφοδρής και αποκλειστικής πολιτικής ρητορικής. (ως αποτέλεσμα, η εκστρατεία του Imamoglu θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά για τις παγκόσμιες επιδράσεις της στη μάχη κατά του λαϊκισμού). Τέλος, ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός στο να ενώσει την κατακερματισμένη αντιπολίτευση της Τουρκίας, η οποία αυτή τη φορά συμπεριέλαβε το CHP, αλλά επίσης και το κοσμικό εθνικιστικό κόμμα Iyi, καθώς και το φιλοκουρδικό, Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP).
Η μεγάλη διαφορά στη νίκη της αντιπολίτευσης, αποκλείει ενός νέου σεναρίου πρόκλησης. Ο Imamoglu θα γίνει για άλλη μία φορά, δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. ΚΑι η νίκη του αποτελεί μια μακροπρόθεσμη απειλή για την ηγεμονία του Recep Tayip Erdogan.
Πρώτον τα συστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης θα ενθαρρυνθούν από τη νίκη του. Η αντιπολίτευση τώρα έχει τον έλεγχο των πόλεων που αντιστοιχούν σχεδόν στο 70% του ΑΕΠ της Τουρκίας. Οι εννέα στις 10 μεγαλύτερες αστικές περιοχές της χώρας θα διοικούνται τα επόμενα πέντε χρόνια από έναν δήμαρχο που υπάγεται στην αντιπολίτευση, με εξαίρεση την βιομηχανική περιοχή στην Προύσα. Η αντιπολίτευση θα έχει τη δυνατότητα να διαλύσει και στη συνέχεια να ανακατασκευάσει τα δίκτυα που είχαν βοηθήσει το ΑΚΡ να καθιερωθεί τόσο επιτυχημένα στο τιμόνι της τουρκικής πολιτικής.
Νέοι διεκδικητές είναι επίσης πιθανό να ερμηνεύσουν αυτό το αποτέλεσμα ως ένα παράθυρο στην ευκαιρία. Συγκεκριμένα, το πολιτικό κίνημα που φημολογείται ότι έχει ιδρυθεί από τον πρώην υπουργό του ΑΚΡ, Ali Babacan, θα ενθαρρυνθεί από αυτή την ξεκάθαρη ένδειξη της αυξανόμενης απογοήτευσης της βάσης με το κυβερνών κόμμα.
Το πιο σημαντικό, το αποτέλεσμα του Σαββάτου είναι πιθανό να οδηγήσει σε μια επανεξέταση από την ηγεσία του ΑΚΡ. Το σοκ πρέπει να είναι σημαντικό. Πρόκειται ασφαλώς για την πιο σοβαρή "παρέμβαση” στο νικηφόρο εκλογικό σερί του Erdogan. Το μέλλον της τουρκικής πολιτικής θα εξαρτηθεί από το πώς αυτό το αποτέλεσμα θα ερμηνευθεί από τον ίδιο τον Erdogan και τα διδάγματα που αυτός ο έμπειρος και ικανός πολιτικός θα αντλήσει από αυτή την αντιστροφή της πολιτικής τύχης.
Διακυβεύεται πιθανώς και το μέλλον της συμμαχίας του ΑΚΡ με το Εθνικιστικό Κίνημα (ΜΗΡ). Ένα συμπέρασμα θα μπορούσε να ήταν ότι αυτή η συμμαχία έχει γίνει πολύ περιοριστική για τον Erdogan. Για παράδειγμα, ο υπερβολικός εθνικισμός που επηρεάζει την άσκηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, είναι ένα υποπροϊόν αυτής της πολιτικής διευθέτησης το ίδιο είναι και η αυστηρή προσέγγιση στο κουρδικό ζήτημα τόσο στο εσωτερικό όσο και στη Συρία. Ακόμη πιο σημαντικό, η πολιτική ηγεσία μπορεί να αναγκαστεί να αμφισβητήσει το όφελος της ακραίας συγκέντρωσης της εξουσίας που προκάλεσε η μετάβαση σε ένα προεδρικό σύστημα πριν από ένα χρόνο. Για την πλειοψηφία του τουρκικού πληθυσμού, το προεδρικό σύστημα δεν φαίνεται να λειτουργεί όσο καλά διαφημίζεται.
Αυτά είναι βεβαίως δύσκολα ζητήματα για κάθε πολιτικό ηγέτη. Και το ίδιο θα είναι και για τον Erdogan. Αλλά οι απαντήσεις του θα καθορίσουν την μακροζωία του πολιτικού του κινήματος, σε μια περίοδο κατά την οποία έχει εμφανιστεί ο Imamoglum με την αξιοσημείωτη νίκη του στην Κωνσταντινούπολη, ως ένας αξιόπιστος διεκδικητής της τουρκικής ηγεσίας.
Πηγή: capital.gr
Leave a comment