ου Γ. Αγγέλη
Ο Γάλλος κεντρικός τραπεζίτης Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό, με δηλώσεις του πριν από δύο ημέρες, διατύπωσε τη θέση ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να περιμένει τουλάχιστον μέχρι την άνοιξη για να αποφασίσει πώς θα αναπροσαρμόσει τη νομισματική της πολιτική με το νέο έτος.
Ο κ. Βιλερουά είναι ένας εκ των δύο ισχυρότερων μέχρι στιγμής διεκδικητών της θέσης του Μάριο Ντράγκι, μετά την αποχώρηση του προέδρου της ΕΚΤ το φθινόπωρο. Ο άλλος είναι ο Φινλανδός Έρκι Λιικάνεν.
Η δήλωση του Γάλλου τραπεζίτη, πέραν της σκοπιμότητας δήλωσης "παρουσίας" λόγω της υποψηφιότητάς του, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς προέρχεται από τη γαλλική κεντρική τράπεζα, τη μία εκ των δύο ισχυρότερων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και με ιδιαίτερο βάρος τόσο στον ισολογισμό της ΕΚΤ όσο και λόγω του εκτεταμένου –και με πολλά προβλήματα– γαλλικού τραπεζικού συστήματος.
Η αιτία της επιφυλακτικότητας του κ. Βιλερουά βρίσκεται στο γεγονός ότι η ευρωπαϊκή οικονομία, σε ένα εξαιρετικά ασταθές πολιτικό περιβάλλον με μεγάλες αβεβαιότητες λόγω του εκλογικού κύκλου, έχει αρχίσει να παρουσιάζει σημεία επιβράδυνσης για τα οποία δεν είναι σαφές αν πρόκειται για μια τάση που καταλήγει σε ύφεση ή πρόκειται για μια προσωρινή συγκυρία, όπως επισημαίνεται αρμοδίως...
Τα στοιχεία που θα επιτρέψουν να διευκρινιστεί το τι ακριβώς συμβαίνει με την ευρωοικονομία, σύμφωνα με τον Γάλλο τραπεζίτη, θα είναι σαφή μετά το πρώτο τρίμηνο του 2019.
Και για τον λόγο αυτό εκτιμά ότι η ΕΚΤ δεν πρέπει ούτε να αλλάξει τη νομισματική της πολιτική ούτε να εκφράσει άποψη μέχρι τότε... Όταν μια τέτοια δήλωση βγαίνει από τον επικεφαλής της γαλλικής κεντρικής τράπεζας, δεν μπορεί να αγνοηθεί από τη Φρανκφούρτη και είναι βέβαιο ότι διαμορφώνει το "κλίμα" μέσα στο οποίο θα γίνουν οι συνεδριάσεις του δ.σ. της ΕΚΤ τούς επόμενους 3-4 μήνες.
Η αλήθεια είναι ότι η "προειδοποίηση" αυτή έρχεται έπειτα από ισχυρά μηνύματα επιβράδυνσης της ευρωπαϊκής οικονομίας σε ένα διεθνές περιβάλλον στο οποίο οι κύριοι οικονομικοί εταίροι της Ευρωζώνης, όπως, π.χ., οι ΗΠΑ και η Κίνα, έχουν επίσης δώσει σημάδια σύμφωνα με τα οποία το 2019 δεν θα είναι "καλύτερο" από το 2018, αλλά μάλλον "χειρότερο".
Δύο θέματα-"φωτιά"
Το προς τα έξω "pause" της ΕΚΤ, εφόσον περάσει, όπως αναμένεται η γραμμή Βιλερουά, δεν σημαίνει ότι στο εσωτερικό του δ.σ. δεν θα πάρει "φωτιά" ο διάλογος που αφορά το τι και πώς θα ακολουθήσει τη διακοπή του QE.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει μέχρι τώρα, τα πλέον καυτά ερωτήματα αφορούν το αν η ΕΚΤ θα προχωρήσει μέσα στο α' δίμηνο του 2019 σε ανακοινώσεις που:
- Θα βεβαιώνουν την ανανέωση των προγραμμάτων χαμηλού κόστους αναχρηματοδότησης στοχευμένων δανείων (T- LTROs) προς τις τράπεζες.
- Θα δίνουν απάντηση στο πώς θα γίνεται η επανεπένδυση της ρευστότητας που θα προκύπτει από τις λήξεις των τίτλων που είχε αποκτήσει η ΕΚΤ και οι κεντρικές τράπεζες στο πλαίσιο του QE.
Και τα δύο αυτά ζητήματα είναι εξαιρετικά κρίσιμα, καθώς αφορούν το πώς θα διατηρηθεί η υπάρχουσα ρευστότητα στο Ευρωσύστημα μετά τη διακοπή των νέων αγορών με το τέλος του QE.
Ειδικά για το θέμα της επανεπένδυσης, υπάρχει εξαιρετικά υψηλό ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί είναι πολύ πιθανό η ΕΚΤ να χρειαστεί να αλλάξει τα κριτήρια για τη διαβάθμιση των τίτλων που θα αγοράζει κάθε μήνα, αφού ήδη από τα τέλη του 2018 είχαν αρχίσει να σπανίζουν τα assets που έχουν τόσο υψηλή διαβάθμιση όσο αυτή που απαιτείται για να μπορούν να αγοραστούν από την ΕΚΤ...
Και στο σημείο αυτό είναι που αρχίζουν τα "ερωτήματα", καθώς μια τέτοια αναπροσαρμογή σε χαμηλότερης διαβάθμισης τίτλους αντιμετωπίζεται από μεγάλη μερίδα του Ευρωσυστήματος ως μια "λύση" για να ενισχυθεί έμμεσα η ρευστότητα του τραπεζικού συστήματος μετά το τέλος του QE. Το ενδιαφέρον είναι ότι σ' αυτή την τάση φαίνεται να συντάσσεται ισχυρή μερίδα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, που θέλει να ενισχύσει τη ρευστότητά του χωρίς να εξαντλήσει τα υψηλής διαβάθμισης αποθέματα σε γερμανικά κρατικά χρεόγραφα.
Επιπλέον, στο ίδιο διάστημα το Ευρωσύστημα θα πρέπει να αντιμετωπίσει με κάποιο τρόπο τις ήδη ισχυρές αναταράξεις στην Ιταλία, στο τραπεζικό σύστημα της οποίας ανακύπτουν διαρκώς προβλήματα (Banca Carige, MontePaschi κ.ά.), που καταλήγουν σε ολοένα και μεγαλύτερες "στηρίξεις" από το Δημόσιο.
Η "πολιτική" διάσταση δεν είναι μικρότερης σημασίας στη λογική του "pause" που θέλει να επιβάλει ο κ. Βιλερουά στην ΕΚΤ μέχρι την άνοιξη.
Τον Μάιο οι ευρωεκλογές θα διαμορφώσουν το νέο πολιτικό τοπίο. Αυτό, πέραν της αλλαγής συσχετισμού πολιτικών δυνάμεων στα όργανα της Ε.Ε. που θα προκαλέσει, θα έχει άμεσες συνέπειες στο κατά πόσο και με ποιο τρόπο θα προχωρήσουν οι αλλαγές στην αρχιτεκτονική της Ευρώπης που αποφασίστηκαν στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής του 2018.
Μία από αυτές αφορά την επέκταση της αρμοδιότητας του ESM σε θέματα κάλυψης χρηματοδότησης του Ενιαίου Ταμείου Εκκαθάρισης Τραπεζών όταν αυτό χρειάζεται συμπληρωματική χρηματοδότηση... Αυτό είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα για την ΕΚΤ, από τη στιγμή που έχει αποφασιστεί η διακοπή του QE.
Σύμφωνα με πληροφορίες του "Κεφαλαίου", την περασμένη εβδομάδα έγιναν ήδη οι πρώτες συναντήσεις ανώτερων στελεχών των υπουργείων Οικονομικών με στόχο την επίσπευση των σχετικών διαδικασιών που αφορούν την επέκταση των αρμοδιοτήτων του ESM.
Πηγή: capital.gr
Leave a comment