Του Γιάννη Μαστρογεωργίου
Για να πας εκεί που θες πρέπει να ξέρεις από που ξεκινάς.
Καλό είναι να μην ξεχνάμε που ήμασταν, καταρχάς.
Από τον Ιανουάριο του 2015, βιώσαμε μια δεύτερη κρίση στην οικονομία, που την προξένησε η ίδια η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάπτυξη του 2014 μετατράπηκε σε ύφεση, η αξιοπιστία που είχε χτιστεί μεθοδικά, χάθηκε και η τότε αναμενόμενη άνοδος της οικονομίας εκτροχιάστηκε. Αυτή η δεύτερη κρίση έφερε το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο 2015-2018, και τα νέα μέτρα του, που διαρκώς φτωχαίνουν τους Έλληνες.
Πιο συγκεκριμένα, οι απαιτούμενες δημοσιονομικές παρεμβάσεις στην τετραετία 2015-2018 του τρίτου Μνημονίου έφτασαν τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ. Ήδη το 2015, πάρθηκαν μέτρα €1,54 δισ. (€1,01 δισ. περισσότερα έσοδα και €0,53 δισ. λιγότερες δαπάνες), το 2016 €1,41 δισ. (€0,60 δισ. έσοδα, €0,81 δισ. δαπάνες), το 2017 επιπλέον μέτρα €2,6 δισ. και το 2018 άλλα €3,3 δισ. Τα μέτρα του 2017 και 2018 προήλθαν σχεδόν αποκλειστικά από την πλευρά των εσόδων, δηλαδή από ένα μείγμα πολιτικής εντελώς αντι-αναπτυξιακό. Μάλιστα πολύ μεγάλο μέρος της αύξησης των εσόδων προέρχεται από την αύξηση των φόρων που επιβαρύνει μεσαία οικονομικά στρώματα της κοινωνίας.
Το μέγεθος των παρεμβάσεων ήταν πολλαπλάσιο αυτών που σχεδιάζονταν το 2014, τα οποία με δυσκολία ανέρχονταν στο μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Τότε τα κύρια μέτρα ήταν η αύξηση του φόρου στα ξενοδοχεία από 6,5% στο 13%, που αναμένονταν να φέρει επιπλέον έσοδα 350 εκατ. ευρώ. Αυτά τα σκληρά μέτρα ωχριούν σε σχέση με αυτά που ήδη επιβλήθηκαν.
Η κύρια αιτία της δραματικής αύξησης των νέων μέτρων είναι η πτώση της οικονομικής δραστηριότητας μετά το 2014, η οποία έφερε τα δημόσια οικονομικά πάλι σε κατάσταση ανισορροπίας, καθώς και η μεγάλη στροφή του 2015 στις προσδοκίες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, η οποία έκαμε τους δανειστές περισσότερο επίμονους στη λήψη πρόσθετων μέτρων.
Το οικονομικό κλίμα, που το 2014 είχε μια ανοδική πορεία και οι αυξομειώσεις του συμβάδιζαν με τις αντίστοιχες αυξομειώσεις του κλίματος στην υπόλοιπη Ευρώπη, βυθίστηκε το 2015 και οι διακυμάνσεις του αποσυνδέθηκαν από την Ευρώπη.
Οι τράπεζες, που το 2014 στον πρώτο πανευρωπαϊκό έλεγχο της ΕΚΤ, δεν χρειάστηκαν νέα κεφάλαια, μέσα στο 2015 έχασαν όλη τη μετοχική αξία τους, και χρειάστηκαν νέα ανακεφαλαιοποίηση. Συγχρόνως, τα κόκκινα δάνεια που είχαν αρχίσει να μειώνονται στο τέλος του 2014, εκτοξεύτηκαν προς τα πάνω.
Το 2014 η χώρα είχε ήδη βγει στις αγορές και είχε εκδώσει τριετή και πενταετή ομόλογα με λογικά επιτόκια. Είχε μάλιστα δρομολογήσει και την έξοδό της από τα μνημόνια, αφού είχε συμφωνήσει με τους Ευρωπαίους την έξοδο αυτή και την ταυτόχρονη δημιουργία προληπτικής πιστωτικής γραμμής στήριξης, με χρήματα του ΤΧΣ που υπήρχαν, και που η κυβέρνηση του 2015 απώλεσε. Όμως, το Μνημόνιο και οι δεσμεύσεις του επανήλθαν το 2015 με επέκταση της περιόδου έως το 2018 και με επιπλέον καθαρό δανεισμό, που θα κληθούν οι επόμενες γενεές να εξυπηρετήσουν.
Αρκετά όμως, με το παρελθόν. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της εσωστρεφούς αέναης αναζήτησης άλλοθι. Η πατρίδα όμως έχει πολλές αναξιοποίητες δυνατότητες που ο Κυρ. Μητσοτάκης ξέρει πώς θα τις μετατρέψει σε μοχλό ισχυρής ανάπτυξης για όλους.
Επιγραμματικά αναφέρουμε:
Αξιοπιστία και εμπιστοσύνη
Το πρώτο δείγμα έχει ήδη δοθεί. Οι αγορές (εγχώριες και διεθνείς), έχουν ήδη αποφανθεί θετικά απέναντι στην προοπτική μίας σταθερής κυβέρνησης ΝΔ.
Η απροθυμία του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο να εξηγήσει την αναγκαιότητα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και να τις υιοθετήσει, αλλά να τις υλοποιήσει. υπονόμευσαν σοβαρά την αξιοπιστία της χώρας και της οικονομίας. Η βελτίωση της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής και της εμπιστοσύνης των αγορών, αποτελεί σημαντικό προαπαιτούμενο για την ταχεία επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα και την ανάπτυξη.
Άρση του κλίματος σκεπτικισμού για τις ιδιωτικές επενδύσεις
Στην Ελλάδα επικράτησε τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έντονη απώθηση, αναφορικά με τις ιδιωτικές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες και τις επενδύσεις. Τέτοιου είδους αντιλήψεις είναι πλέον σε φάση αποδρομής.
Μείωση των υψηλών φορολογικών συντελεστών και υιοθέτηση ενός σταθερού φορολογικού πλαισίου
Οι φορολογικοί συντελεστές παραμένουν –ελέω ΣΥΡΙΖΑ– υψηλοί σε όλες τις κατηγορίες φορολογητέας ύλης, συνοδευόμενοι από σημαντικής έκτασης φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή και ένα φορολογικό σύστημα εγγενώς ασταθές (δεκάδες φορολογικοί νόμοι στη διάρκεια λίγων ετών με εκατοντάδες άρθρα, συχνά αλληλοαναιρούμενα, συλλογή φόρων κάτω από το 50% της εκτιμώμενης απόδοσης). Χρειαζόμαστε ένα σταθερό και φιλικό φορολογικό περιβάλλον για τις παραγωγικές επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα. Το πρόγραμμα της ΝΔ είναι το μόνο που εδώ και χρόνια υπογραμμίζει την ανάγκη μείωσης των φόρων και αλλαγής του φορολογικού πλαισίου με μείωση του βάρους και παράλληλη αύξηση των εσόδων που είναι εφικτή.
Φιλικό επιχειρηματικό περιβάλλον
Το κόστος εγκατάστασης/σύστασης και λειτουργίας εταιρειών παραμένει ακόμα υψηλό, ενδεικτικά: μία τυπική επιχείρηση εργάζεται 193 μέρες ετησίως μόνο για να πληρώσει φόρους και εισφορές, η σύσταση νέας εταιρίας χρειάζεται διαδικασίες διάρκειας 13 εργάσιμων ημερών, μία τυπική υπόθεση χρειάζεται 1.580 μέρες για να τελεσιδικήσει στα δικαστήρια. Παράλληλα, το μη μισθολογικό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων όπως, ασφαλιστικές εισφορές, χρηματοοικονομικό κόστος, κόστος ενέργειας και φορολογικές επιβαρύνσεις, παραμένει υψηλό και αποτρεπτικό για τις επενδύσεις. Ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει δεσμευθεί με συγκεκριμένο λόγο για την άρση των παραπάνω εμποδίων άμεσα.
Εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης
Χρειάζεται μια γενναία μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, με φιλικότητα προς το επιχειρείν και την εξυπηρέτηση του πολίτη. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι διεθνείς μελέτες κατατάσσουν την Ελλάδα σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε θέματα διοικητικής αποτελεσματικότητας και ποιότητας των θεσμών και κανονισμών. Και εδώ ο Πρόεδρος της ΝΔ ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει αφήσει το θετικό του αποτύπωμα εισάγοντας έννοιες ταμπού στη φιλοσοφία της Διοίκησης όπως η "αξιολόγηση"
Στοπ στη δυσμενή δημογραφική δυναμική
Τα δυσμενή δημογραφικά στοιχεία (ο πληθυσμός της Ελλάδας αναμένεται μεταξύ 8,3-10 εκατομμυρίων το 2050) και η διαρροή καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό (brain drain) περιορίζουν τη δυνητική αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας (supply side effect). Το πρόγραμμα της ΝΔ περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα τόσο για την αναστροφή του braindrainμέσα από πολλές και καλές νέες θέσεις απασχόλησης όσο και για τη στήριξη των ζευγαριών στην απόφαση τους να προχωρήσουν στη δημιουργία οικογένειας.
Τέλος στα εμπόδια στις ξένες επενδύσεις
Σημαντικά ρυθμιστικά, φορολογικά, χωροταξικά και άλλα γραφειοκρατικά εμπόδια παραμένουν όσον αφορά την προσέλκυση επενδύσεων και ιδιαίτερα άμεσων ξένων επενδύσεων με αποκλειστική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ. Στο περιβάλλον αυτό, απαιτείται η άμεση κατάρτιση ολοκληρωμένου ελκυστικού πλαισίου, προσέλκυσης ξένων επενδύσεων με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Χρειάζεται μια γιγάντια προσπάθεια για να αυξηθούν οι ξένες επενδύσεις από το 1% του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια, στο 8% του ΑΕΠ που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη των 28. Το σχέδιο του Κυρ. Μητσοτάκη όπως παρουσιάστηκε τόσο κατά τη διάρκεια των Ευρωεκλογών όσο και εν όψει της εθνικής κάλπης της 7ης Ιουλίου αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δράσεων με πρώτο στόχο την έναρξη του εμβληματικού έργου στο Ελληνικό.
Επιστροφή στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και την κανονικότητα, στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και των κεφαλαιαγορών
Η ταχεία επιστροφή του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος σε συνθήκες λειτουργικής κανονικότητας, αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για την ενίσχυση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Το ανωτέρω, θα συμβάλει στη βελτίωση των συνθηκών ρευστότητας, στη μείωση των επιτοκίων και του κόστους δανεισμού επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, τον περιορισμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, και συνολικά θα καταστήσει τον τραπεζικό τομέα πόλο εμπιστοσύνης με δυνατότητα απρόσκοπτης χρηματοδότησης της οικονομίας και των επενδύσεων.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν την αποτύπωση της σύγχρονης μας πολιτικής, οικονομικής και θεσμικής μας μικροιστορίας. Στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια ειπώθηκαν, βιώθηκαν και αναλύθηκαν τα πάντα. Δοκιμάστηκε όλο το πολιτικό φάσμα στη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων. Αν οι πολίτες δώσουν τη δύναμη στον Κυριάκο Μητσοτάκη να μετουσιώσει τη συσσωρευμένη εμπειρία σε πράξη, η πατρίδα θα βιώσει μία μεγάλη ανάταση σε όλους τους τομείς που θα την εισάγει ουσιαστικά στην 4η Ελληνική Δημοκρατία. Δεν θα πρόκειται για αλλαγή σελίδας απλώς. Θα πρόκειται για αλλαγή κεφαλαίου.
* Ο κ. Γιάννης Μαστρογεωργίου είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής
Πηγή: capital.gr
Leave a comment