Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Η πραγματική οικονομία έρχεται και προσγειώνει από την ουτοπία του... success story.
Γιατί παρά την κυβερνητική προσπάθεια να πείσει ότι η χώρα... εκτοξεύεται, η αλήθεια είναι ότι η χώρα ίσα ίσα που έχει καταφέρει να βγει από τον αναπνευστήρα. Και έχει δυσκολίες να μπορέσει να ανασάνει μόνη της. Η έξοδος στις αγορές σε ένα "προφυλαγμένο" καθεστώς 5ετούς έκδοσης με επιτόκιο που δεν είναι δα και για πανηγυρισμούς, ήταν και επιβεβλημένη και προφανώς αποτελεί ένα θετικό βήμα. Δεν έφερε όμως σε καμιά περίπτωση την αλλαγή σελίδας.
Τα προβλήματα στην οικονομία παραμένουν. Και αυτό φάνηκε ξανά χθες από την "πραγματική" οικονομία. Ο πρόδρομος δείκτης οικονομικής συγκυρίας για τον μήνα Ιανουάριο εμφάνισε πτώση. Έπεσε ξανά κάτω από το "ψυχολογικό" όριο των 100 μονάδων, για πρώτη φορά από τον Μάρτιο του 2018. Τα πρώτα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν χθες από την Κομισιόν - και θα επικυρωθούν από το ΙΟΒΕ- αποκαλύπτουν νέο κύμα πιέσεων στον δείκτη που αποτελεί τον προάγγελο της πορείας του ΑΕΠ.
Ο δείκτης διαμορφώθηκε στις 99,6 μονάδες τον Ιανουάριο από 100,9 μονάδες τον Δεκέμβριο και την καλύτερη τιμή του 2018 να καταγράφεται τον προηγούμενο Ιούλιο: στις 104,9 μονάδες λόγω της ευφορίας που προκάλεσε η λύση για το χρέος. Ενδιαφέρον είναι ότι βασικός μοχλός πίεσης αυτή τη φορά ήταν ο κλάδος των υπηρεσιών, αλλά και η γενικότερη πτώση στο κλίμα ανά την ΕΕ.
Τα σύννεφα λοιπόν συνεχίζουν μα μαζεύονται. Η κρίση σε Ιταλία, Γερμανία και Ολλανδία προκαλούν πιέσεις που φτάνουν και στην Ελλάδα (κυρίως μέσω εξαγωγών και τουρισμού). Προστίθενται δε στις γηγενείς αδυναμίες. Στην αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει ότι θα συνεχίσει το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και δεν θα προβεί σε πισωγυρίσματα λόγω του εκλογικού κύκλου που έχει ξεκινήσει. Και τα πρώτα δείγματα γραφής παραπέμπουν σε προεκλογική παροχολογία
Ο κατώτατος μισθός και η αύξησή του πάνω από κάθε σύσταση, εγχώρια και ξένη έχει επίσης θορυβήσει. Και αυτό "βγήκε" και στην απόδοση του 5ετούς ομολόγου. Προστίθεται στις εκκρεμότητες της 2ης αξιολόγησης, στο θέμα των τραπεζών που αποτελεί μείζονα κίνδυνο, της ωρολογιακής βόμβας των αναδρομικών, σε όλα τέλος πάντων τα μέτωπα που έχει "ανοίξει" στην πορεία αυτή της πρώτης... μεταμνημονιακής χρονιάς η κυβέρνηση.
Η οικονομία όμως δεν αντέχει νέα βάρη και νέες καθυστερήσεις. Δεν μπορεί η αγορά να συνεχίσει να επιβιώνει χωρίς ρευστότητα, δίχως τα λεφτά που της χρωστά το κράτος, χωρίς "πυξίδα" και όραμα για το μέλλον. Η αβεβαιότητα πληγώνει όλο και πιο πολύ την οικονομία. Το ΙΟΒΕ προχθές προέβλεψε ρυθμό ανάπτυξης περί το 2% του ΑΕΠ το 2309 αντί για 2,5% στον οποίο βασίζονται οι κυβερνητικές προβλέψεις. Και προειδοποίησε για τις επιπτώσεις της εκλογικής αβεβαιότητας. Τα μηνύματα λοιπόν πληθαίνουν. Το ίδιο και τα "κρούσματα" από κυβερνητικές πλευράς. Αλλά οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμες για το μέλλον της οικονομίας, των τραπεζών και της αγοράς. Και οι αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται με βάση το εκλογικό συμφέρον αλλά με βάση το καλό του τόπου...
Πηγή: capital.gr
Leave a comment