Από τη συντακτική ομάδα του Bloomberg View
Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, υπό την πίεση των ψηφοφόρων να αλλάξουν τις πολιτικές τους, κατήρτισαν προϋπολογισμούς που παραβιάζουν τους κανονισμούς για το επόμενο έτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν. Υπό τις τρέχουσες συνθήκες, αυτή η ευελιξία στην επιβολή των κανόνων είναι κατανοητή -αλλά δεν είναι απαραίτητα σοφή.
Σίγουρα, η λαϊκιστική κυβέρνηση της Ιταλίας έχει οπισθοχωρήσει σε μεγάλο βαθμό από την αρχική της θέση. Στην αρχή υπέβαλε ένα σχέδιο που προέβλεπε ένα μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και δήλωσε αποφασισμένη να συνεχίσει είτε άρεσε είτε όχι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύντομα είχε δεύτερες σκέψεις. Το αναθεωρημένο σχέδιο περιλαμβάνει μια πιο ρεαλιστική πρόβλεψη για την ανάπτυξη και μειώνει το αναμενόμενο έλλειμμα από 2,4% σε 2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Αυτό εξακολουθεί να είναι υψηλότερο από αυτό που υπαγορεύουν οι κανόνες –αλλά είναι αρκετά κοντά, αποφάσισε η Επιτροπή. Δεν θα υπάρξει "διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος" και κανένα πρόστιμο.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron έθεσε σε εφαρμογή μια δέσμη φορολογικών περικοπών και υψηλότερων δαπανών για να κατευνάσει τους διαδηλωτές του κινήματος "Κίτρινα Γιλέκα". Η κυβέρνηση σκοπεύει να ανακτήσει μέρος του κόστους από άλλο σημείο του προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένου του φόρου επί των ψηφιακών υπηρεσιών. Ωστόσο, η Γαλλία αναμένει τώρα ένα δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης του 3,2% του ΑΕΠ το επόμενο έτος, αντί για 2,8%. Και πάλι, αυτό είναι υψηλότερο από ό,τι απαιτούν οι κανόνες, αλλά η Επιτροπή δεν αντιτίθεται.
Η Ευρώπη ξεκάθαρα σκέφτεται ότι δεν είναι καιρός να αρχίσει να μάχεται με τα κράτη-μέλη της. "Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το πλαίσιο", δήλωσε ο Pierre Moscovici, Επίτροπος της ΕΕ, αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις, τη φορολογία και τα τελωνεία.
Αλλά αυτοί οι συμβιβασμοί θα έχουν κόστος. Η Επιτροπή θα κατηγορηθεί - όχι για πρώτη φορά - για διπλά πρότυπα, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μεγάλες χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία. Και θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι οι κανόνες που εφαρμόζονται σωστά επιτρέπουν ήδη κάποια ευελιξία, π.χ. με τον καθορισμό δημοσιονομικών στόχων που λαμβάνουν υπόψη τον επιχειρηματικό κύκλο. Λόγω του "πλαισίου", η Επιτροπή αποφάσισε να είναι πιο ευέλικτη από όσο προοριζόταν να είναι το σύστημα.
Οι παραχωρήσεις προς την Ιταλία είναι ιδιαίτερα αμφισβητήσιμες. Ο νέος προϋπολογισμός περιλαμβάνει τη μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης και ένα νέο καθεστώς στήριξης του εισοδήματος - καινοτομίες που μια χώρα με δημόσιο χρέος άνω του 130% του ΑΕΠ δεν μπορεί να αντέξει εάν δεν βρει σημαντικές αποταμιεύσεις από αλλού. Τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με την κυβέρνηση, μια απότομη αύξηση του φόρου προστιθέμενης αξίας θα θέσει το έλλειμμα υπό καλύτερο έλεγχο, αλλά οι πολιτικοί της χώρας ήδη λένε ότι αυτό δεν θα συμβεί. Όταν έρθει η επόμενη ύφεση, η Ιταλία δεν θα έχει κανένα δημοσιονομικό μαξιλάρι για να τη βοηθήσει στη διαχείριση.
Εξίσου σημαντικό είναι ότι η δημοσιονομική ανοχή της Ευρώπης ρισκάρει επίσης να υπονομεύσει τις προσπάθειες για την ενίσχυση της νομισματικής ένωσης. Η Ευρωζώνη χρειάζεται έναν μετριοπαθή αλλά αποτελεσματικό κοινό προϋπολογισμό που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη στήριξη των χωρών που βρίσκονται σε ύφεση. Ωστόσο, αυτή η μεταρρύθμιση απαιτεί από όλα τα κράτη μέλη –συμπεριλαμβανομένων των πιο περιορισμένων δημοσιονομικά και κυρίως της Γερμανίας- να πιστέψουν ότι δεν θα καταστρατηγηθεί η μεγαλύτερη δημοσιονομική αλληλεγγύη. Αυτό, με τη σειρά του, απαιτεί καλά σχεδιασμένους κανόνες που θα γίνονται σεβαστοί και θα εφαρμόζονται έξυπνα. Η Ευρώπη θέτει ξανά υπό αμφισβήτηση τη δέσμευσή της στην αρχή αυτή.
Πηγή: capital.gr
Leave a comment